یادداشتهای فرزندم

خدارو شکر این روز ا رو دیدم خدا رو شکر که هستم میخوام از بودنت بنویسم از وجودی سرشار از عشقی که بهش دارم بهترین هدیه خدا به من داشتن این فرشته بود خدایا صد هزار مرتبه شکرت   ... شايد براي هر زني ارزوش باشه كه مادر بشه واقعا اين تنها ارزوي من بود 9 سال  با تمام سختي هاش گذشت و گذشت گذشت  واي كه دلم اشوبه براي بزرگ كردنت براي خوشحال كردنت برای شاد بودنت برای ماذر خوب بودن من همه تلاشمو ميكنم گل پسرم اميدوارم ازم راضي باشي می دونم که خیلی دلت آبجی یا داداش می خواست ولی باور کن شرایط زندگی با من خیلی همراه نبود هم سرکار هم تنهایی هم مسولیت های زیاد توان و نیروی مرا گرفته بود باور کن یکی از علتهای مریضی ام به خاطر نداشتن استراحت...

تو قهرمان داستان من بودی... هنوز هم گاهی در تنهای نامت را بر کاغذ رج میزنم... تو قهرمان داستان من بودی! و کاش چمدانت را در ایستگاه قلبم جا نمی گذاشتی... چه داستان غم انگیزی است داستانی که کار قهرمانش شکستن قلب توست... قهرمان داستان من...!!! خیلی خیلی دوستت دارم ...

سلام مامانی بخشید خیلی خیلی دیر به وبلاگت سر می زدم آخه خیلی گرفتارم بزار بگم که الان در حال حاضر نقاش مهاری شدی که حداقل 6 تا تابلو کشیدی تازه کلاس شنا هم می روی که ترم اولش تقریبا داره تمام میشه کلاس چرتکه را هم خیلی دوست داری که تا الان دو ترم ازش گذشته خیلی مشغولی کم کم داری بزرگ میشی خودت که می گی مامان می خواهم شنا را ادامه بدم آخه خیلی به این ورزش علاقه داری ایشالله همیشه موفق باشی راستی کارنامه ترم اول کلاس سوم را هم گرفتی و تمام نمرات خیلی خوب بود خدا رو شکر به وجودت افتخار می کنم